Sakramenty i pogrzeb

Spowiedź Św.

przez cały tydzień:
na początku każdej Mszy Św.

w czwartki:
16:00 - 19:00

Sakrament pokuty

Nazywa się go sakramentem nawrócenia, ponieważ urzeczywistnia w sposób sakramentalny wezwanie Jezusa do nawrócenia, drogę powrotu do Ojca, od którego człowiek oddalił się przez grzech.

Nazywa się go sakramentem pokuty, ponieważ ukazuje osobistą i eklezjalną drogę nawrócenia, skruchy i zadośćuczynienia ze strony grzesznego chrześcijanina.

Nazywa się go sakramentem spowiedzi, ponieważ oskarżenie – spowiedź z grzechów przed kapłanem jest istotnym elementem tego sakramentu. Sakrament ten jest również „wyznaniem”, uznaniem i uwielbieniem świętości Boga oraz Jego miłosierdzia wobec grzesznego człowieka.
Nazywa się go sakramentem przebaczenia, ponieważ przez sakramentalne rozgrzeszenie wypowiedziane słowami kapłana Bóg udziela penitentowi „przebaczenia i pokoju”.
Nazywa się go sakramentem pojednania, ponieważ udziela grzesznikowi miłości Boga przynoszącej pojednanie: „Pojednajcie się z Bogiem” (2 Kor 5, 20). Ten, kto żyje miłosierną miłością Boga, jest gotowy odpowiedzieć na wezwanie Pana: „Najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim” (Mt 5, 24).

Katechizm Kościoła Katolickiego (1423, 1424)

Warunki dobrej spowiedzi:

1. Rachunek sumienia
2. Żal za grzechy
3. Mocne postanowienie poprawy
4. Szczera spowiedź
5. Zadość uczynienie Panu Bogu i Bliźniemu.

7 grzechów głównych spowiedzi

Największe błędy w rachunku sumienia – o. Piotr Jordan Śliwiński OFMCap

Od takiego spowiednika uciekaj jak najdalej – o. Piotr Jordan Śliwiński OFMCap

Z tego się nie spowiadaj – o. Piotr Jordan Śliwiński OFMCap

Konfesjonał to nie pralka – o. Piotr Jordan Śliwiński OFMCap

W tych okolicznościach się nie spowiadaj – o. Piotr Jordan Śliwiński OFMCap

Nie myl tego ze spowiedzią – o. Piotr Jordan Śliwiński OFMCap

Jak na serio odpokutować grzechy – o. Piotr Jordan Śliwiński OFMCap

Jak przełamać niechęć do spowiedzi – o. Piotr Jordan Śliwiński OFMCap

Chrzest Św.

Chrzest jest najpiękniejszym i najwspanialszym darem Boga… Nazywamy go darem, łaską, namaszczeniem, oświeceniem, szatą niezniszczalności, obmyciem odradzającym, pieczęcią i wszystkim, co może być najcenniejsze. Darem – ponieważ jest udzielany tym, którzy nic nie przynoszą; łaską – ponieważ jest dawany nawet tym, którzy zawinili; chrztem – ponieważ grzech zostaje pogrzebany w wodzie; namaszczeniem – ponieważ jest święty i królewski (a królów się namaszcza); oświeceniem – ponieważ jest jaśniejącym światłem; szatą – ponieważ zakrywa nasz wstyd; obmyciem – ponieważ oczyszcza; pieczęcią – ponieważ strzeże nas i jest znakiem panowania Boga.

Katechizm Kościoła Katolickiego, 1216

PRZYGOTOWANIE DO SAKRAMENTU CHRZTU ŚW.

Sakrament Chrztu św. jest udzielany podczas Mszy Świętej o godz. 13.15 – w najbliższym czasie odchodzimy od praktyki chrztów w 2. i 4, niedzielę miesiąca

Wymagane dokumenty:

1. Odpis aktu urodzenia,
2. Akt zawarcia sakramentu małżeństwa przez rodziców.
3. Zaświadczenia rodziców chrzestnych z ich parafii zamieszkania.

Konferencja przedchrzcielna

Konferencja przedchrzcielna dla rodziców i chrzestnych odbywa się w piątki, przed niedzielami chrzcielnymi, o godz. 19.30 w Domu Parafialnym ”Betania”.

Zapisy

Zapisy na Chrzest św. przyjmowane są w kancelarii parafialnej nie wcześniej niż 2 tygodnie przed wybraną niedzielą.

I Komunia Św.

Najświętsza Eucharystia dopełnia wtajemniczenie chrześcijańskie. Ci, którzy przez chrzest zostali wyniesieni do godności królewskiego kapłaństwa, a przez bierzmowanie zostali głębiej upodobnieni do Chrystusa, za pośrednictwem Eucharystii uczestniczą razem z całą wspólnotą w ofierze Pana.

„Zbawiciel nasz podczas Ostatniej Wieczerzy, tej nocy, kiedy został wydany, ustanowił eucharystyczną Ofiarę Ciała i Krwi swojej, aby w niej na całe wieki, aż do swego przyjścia, utrwalić Ofiarę Krzyża i tak umiłowanej Oblubienicy – Kościołowi powierzyć pamiątkę swej Męki i Zmartwychwstania: sakrament miłosierdzia, znak jedności, węzeł miłości, ucztę paschalną, w której pożywamy Chrystusa, w której dusza napełnia się łaską i otrzymuje zadatek przyszłej chwały”.

Eucharystia jest „źródłem i zarazem szczytem całego życia chrześcijańskiego” „Inne zaś sakramenty, tak jak wszystkie kościelne posługi i dzieła apostolstwa, wiążą się ze świętą Eucharystią i do niej zmierzają. W Najświętszej bowiem Eucharystii zawiera się całe duchowe dobro Kościoła, a mianowicie sam Chrystus, nasza Pascha”.

„Eucharystia oznacza i urzeczywistnia komunię życia z Bogiem i jedność Ludu Bożego, przez które Kościół jest sobą. Jest ona szczytem działania, przez które Bóg w Chrystusie uświęca świat, a równocześnie szczytem kultu, jaki ludzie w Duchu Świętym oddają Chrystusowi, a przez Niego Ojcu”.

W końcu, przez celebrację Eucharystii jednoczymy się już teraz z liturgią niebieską i uprzedzamy życie wieczne, gdy Bóg będzie wszystkim we wszystkich.

Eucharystia jest więc streszczeniem i podsumowaniem całej naszej wiary. „Nasz sposób myślenia zgadza się z Eucharystią, a Eucharystia ze swej strony potwierdza nasz sposób myślenia”.

Katechizm Kościoła Katolickiego, 1322-1326

Bierzmowanie

Duszpasterz kursu młodzieży: ks. Marek Chróścik

Bierzmowanie dorosłych 

Młodzież przygotowywana jest do sakramentu w cyklu 2-letnim. Przygotowanie rozpoczyna się najczęściej w VIII klasie szkoły podstawowej, od października, po wcześniejszym zgłoszeniu się.

UWAGA: przez bierzmowanie dorosłych rozumiemy przygotowanie do sakramentu pełnoletnich, którzy ukończyli szkołę średnią.

Małżeństwo

§ 1. Małżeńskie przymierze, przez które mężczyzna i kobieta tworzą ze sobą wspólnotę całego życia, skierowaną ze swej natury do dobra małżonków oraz do zrodzenia i wychowania potomstwa, zostało między ochrzczonymi podniesione przez Chrystusa Pana do godności sakramentu.
§ 2. Z tej racji między ochrzczonymi nie może istnieć ważna umowa małżeńska, która tym samym nie byłaby sakramentem.
Kan. 1055

Ze względu na stopniowość przygotowań i załatwiania spraw organizacyjnych przed zawarciem związku małżeńskiego w Kościele katolickim, warto podzielić naszą ścieżkę na trzy etapy: przygotowania dalsze, bliższe i bezpośrednie.

Przygotowania dalsze:

1. Wybieramy parafię, w której chcemy, aby odbył się ślub – o różnych związkach z parafiami poniżej.

2. Ustalamy datę ślubu, rezerwujemy termin z właściwym wyprzedzeniem.

3. Poszukujemy dogodnej dla nas formy przygotowania małżeńskiego – pomogą nam w tym informacje z kancelarii parafialnej, a także strona https://duszpasterstworodzin.pl/dla-narzeczonych/kursy-przedmalzenskie/

4. Wybieramy właściwą dla nas parafię załatwiania formalności przedślubnych – spisania protokołu. W tym miejscu zapraszam do prześledzenia poniższych wskazań:

• właściwymi parafiami dla przeprowadzenia formalności są parafie faktycznego, aktualnego zamieszkania narzeczonych (nie więc parafia ślubu, jeśli się różni od parafii zamieszkania, nie chodzi również o parafię chrztu, w której już nie mieszkamy czy parafię terytorialną zameldowania, gdzie de facto nie mieszkamy). Czasami możemy mieć do czynienia z kilkoma parafiami, które wchodzą tu w grę – możemy mieć przynależność do parafii stałego i tymczasowego zamieszkania, należeć do parafii duszpasterstw personalnych (Ordynariatu Polowego, studentów itp.)
• kiedy już wiemy, które parafie są kompetentne do przeprowadzenia formalności wybieramy jedną z możliwości:
  

  a) spisanie protokołu i ślub w parafii zamieszkania

  b) substytucja – parafia zamieszkania jednego z narzeczonych wydaje zgodę na załatwienie formalności w parafii innej niż zamieszkania dwojga – może to być parafia ślubu, choć niekoniecznie. Weźmy pod uwagę jednak kwestie logistyki – jeżeli parafia ślubu jest oddalona od miejsca zamieszkania nie będzie dobrym rozwiązaniem załatwianie w niej formalności, które zakładają kilka wizyt w kancelarii, poza tym bądźmy rozważni i nie mnóżmy ilości parafii, z którymi załatwiamy sprawy. Najczęściej najprostszym rozwiązaniem jest w tym wypadku małżeństwo na podstawie licencji o czym poniżej.

  c) licencja – parafia przeprowadzenia kanonicznego badania narzeczonych wydaje nam licencję (wraz z dokumentacją USC) do parafii ślubu – spisujemy protokół w parafii zamieszkania, tam gromadzimy niezbędne dokumenty, a na koniec dostajemy zgodę na ślub w danej, wybranej uprzednio, parafii – ta opcja wydaje się być szczególnie korzystna dla naszych parafian, którzy planują ślub w swoich rodzinnych nieraz odległych stronach.

5. Wybrawszy parafię, gdzie spiszemy protokół koniecznym jest poinformowanie jak najwcześniej o możliwych prawnych trudnościach i przeszkodach, gdyż być może trzeba będzie podjąć dodatkowe działania (różnica wyznania, małżeństwo z niewierzącym, formalnym apostatą, po stwierdzeniu nieważności, po rozwodzie cywilnym itp.)

6. Osobną kwestią jest przyjęcie sakramentu bierzmowania – nie jest to warunkiem ważności samego małżeństwa, lecz godziwości jego zawarcia, dlatego jeśli któreś z narzeczonych nie przyjęło jeszcze tego sakramentu, prosimy o odpowiednio wczesny kontakt, celem podjęcia właściwych kroków.

Przygotowanie bliższe – na około 3 miesiące przed ślubem:

1. Udajemy się do parafii formalności przedślubnych celem spisania protokołu. Przed spisaniem protokołu musicie zaopatrzyć się w kilka dokumentów:

• dowody osobiste
• świadectwa chrztu
  
  - By taki dokument uzyskać, trzeba pojechać do swojej parafii chrztu. Na metryce powinna znajdować się adnotacja o bierzmowaniu. Pamiętajmy, że taki dokument jest ważny tylko przez 6 miesiące, a dokładnie: musi być ważny w dniu ślubu
  
  - Jeśli byliście ochrzczeni (albo jedno z Was) w parafii, gdzie będzie spisywany protokół – nie trzeba wcześniej zaopatrywać się w taki dokument
• W Urzędzie Stanu Cywilnego należy pobrać 3 kopie stwierdzające Wasz stan wolny do zawarcia małżeństwa (te dokumenty potrzebne są w celu zawarcia tzw. ślubu konkordatowego, czyli ze skutkiem cywilnym). Są ważne 6 miesiące od daty wydania, muszą być aktualne w dniu ślubu. Dokument ten nie jest potrzebny, gdy związek cywilny został już zawarty, wówczas przedstawiacie akt zawarcia związku cywilnego.
• świadectwo uczestnictwa w katechizacji przedślubnej (nie zastępuje jej ukończona katecheza w szkole średniej)
• świadectwo uczestnictwa w 3 spotkaniach w parafialnej poradni rodzinnej. Jeśli te spotkania są zaplanowane jeszcze po terminie spisania protokołu, zaświadczenie o odbytych spotkaniach w poradni rodzinnej można donieść po ich zakończeniu.

2. Wyżej wymienione dokumenty dotyczą prostej sytuacji, jeśli wiemy o dodatkowych okolicznościach, przeszkodach, weźmy ze sobą wszystkie dokumenty, które mogą być potrzebne.

3. Po spisaniu protokołu i jego przeprowadzeniu dostajemy prośbę o wygłoszenie zapowiedzi w parafiach narzeczonych. Udajemy się z tą prośbą do parafii, do której jest skierowany. Po właściwym czasie zapowiedzi odbieramy potwierdzenie wygłoszenia.

4. Jeśli oczekujemy licencji do innej parafii – wracamy z potwierdzeniami wygłoszonych zapowiedzi, sprawdzamy komplet dokumentów – jeśli nie mamy przeszkód, odbieramy licencję i komplet dokumentów z USC, które w następnym kroku przedstawimy w parafii ślubu.

Przygotowanie bezpośrednie – tydzień przed ślubem:

Spotkanie powinno odbyć się bezpośrednio przed ślubem i ma charakter organizacyjny. Na spotkaniu omawiacie szczegóły dotyczące ceremonii ślubu. Duszpasterz sprawdza, czy są skompletowane wszystkie dokumenty i załatwione formalności potrzebne do zawarcia małżeństwa sakramentalnego.

• Jeśli małżeństwo jest na podstawie licencji – dostarczamy dokument do parafii ślubu
• Sprawdzamy, czy wszystkie kwestie formalne są właściwie zamknięte
• Spotykamy się w kancelarii – spisujemy akt ślubu (potrzeba do tego danych świadków)
• Ustalamy szczegóły ceremonii

Namaszczenie chorych

Sakrament namaszczenia chorych udziela specjalnej łaski chrześcijaninowi, który doświadcza trudności związanych ze stanem ciężkiej choroby lub starości.

Stosowny czas na przyjęcie namaszczenia chorych zachodzi wtedy, gdy wierny staje wobec niebezpieczeństwa śmierci z powodu choroby lub starości.

Za każdym razem, gdy chrześcijanin zostaje dotknięty ciężką chorobą, może otrzymać święte namaszczenie; również wtedy, gdy już raz je przyjął i nastąpiło nasilenie się choroby.

Sakramentu namaszczenia chorych mogą udzielać tylko kapłani (prezbiterzy lub biskupi). Przy jego sprawowaniu używają oni oleju poświęconego przez biskupa lub w razie potrzeby przez samego prezbitera, który celebruje ten sakrament.

Istota celebracji tego sakramentu polega na namaszczeniu czoła i rąk chorego (w obrządku rzymskim) lub innych części ciała (w obrządkach wschodnich); namaszczeniu towarzyszy modlitwa liturgiczna kapłana – celebransa, który prosi o specjalną łaskę tego sakramentu.

Skutki specjalnej łaski sakramentu namaszczenia chorych są następujące:

• zjednoczenie chorego z męką Chrystusa dla jego własnego dobra oraz dla dobra całego Kościoła;
• umocnienie, pokój i odwaga, by przyjmować po chrześcijańsku cierpienia choroby lub starości;
• przebaczenie grzechów, jeśli chory nie mógł go otrzymać przez sakrament pokuty;
• powrót do zdrowia, jeśli to służy dobru duchowemu;
• przygotowanie na przejście do życia wiecznego.

Katechizm Kościoła Katolickiego, 1527-1532

Wiatyk

Tym, którzy kończą swoje ziemskie życie, Kościół poza namaszczeniem z chorych ofiaruje Eucharystię jako wiatyk. Przyjęcie Komunii Ciała i Krwi Chrystusa w chwili przejścia do Ojca ma szczególne znaczenie i wagę. Zgodnie ze słowami Pana Eucharystia jest zaczątkiem życia wiecznego i mocy zmartwychwstania: „Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym” (J 6, 54). Jako sakrament Chrystusa, który umarł i zmartwychwstał, jest ona sakramentem przejścia ze śmierci do życia, przejścia z tego świata do Ojca.

Podobnie jak sakramenty chrztu, bierzmowania i Eucharystii konstytuują jedność nazywaną „sakramentami wtajemniczenia chrześcijańskiego”, tak można powiedzieć, że pokuta, namaszczenie chorych i Eucharystia jako wiatyk, gdy życie chrześcijańskie osiąga swój kres, są „sakramentami, które przygotowują do Ojczyzny”, lub sakramentami, które stanowią zakończenie ziemskiej pielgrzymki.

Katechizm Kościoła Katolickiego, 1524-1525

Sakrament Święceń

Powołanie do kapłaństwa rodzi się w różnym czasie i w różnych okolicznościach. Niektórych Apostołów Jezus powołał, gdy naprawiali sieć w łodzi, podczas pracy, a więc podczas ich codziennych zajęć. Jeśli wydaje ci się, że Jezus także i ciebie woła po imieniu: “Pójdź za Mną!”, to nie zagłuszaj w sobie tego głosu i spróbuj na niego odpowiedzieć! To opcja dla prawdziwych mężczyzn!

Przyjdź do seminarium jeśli:

• myślałeś już o kapłaństwie,
• uważasz, że Jezus powołuje Cię do swojej służby w Kościele,
• chcesz głosić Ewangelię,
• chcesz być świadkiem Jezusa w świecie,
• chcesz dawać nadzieję drugiemu człowiekowi.

Potrzebne dokumenty:

• własnoręcznie napisane podanie i życiorys,
• świadectwo chrztu i bierzmowania,
• świadectwo ukończenia szkoły średniej,
• świadectwo dojrzałości,
• opinia Księdza Proboszcza,
• opinia Katechety,
• świadectwo lekarskie,
• 5 podpisanych fotografii,
• dowód osobisty,
• książeczka wojskowa.

Rozeznaj wcześniej

Jeśli zastanawiasz się, czy jesteś powołany do kapłaństwa, zapraszamy Cię na rekolekcje rozeznania powołania. Odbywają się one co jakiś czas – informację o nich możesz znaleźć tutaj – może akurat wkrótce będą miały miejsce? Sprawdź!

W trakcie rekolekcji rozeznania powołania będziesz miał okazję porozmawiać z Bogiem o Twojej drodze życia, spotykając się z Nim na modlitwie i medytacji Pisma Świętego. Będziesz też mógł porozmawiać z jednym z przełożonych seminaryjnych i klerykami na ważne dla Ciebie tematy.

Jeśli chciałbyś się zgłosić, albo masz pytania dotyczące wstąpienia do seminarium, wyślij wiadomość: sekretariat@wmsd.waw.pl

Modlitwa za kapłanów oraz o nowe powołania

Jezu, Najwyższy i Wieczny Kapłanie, proszę Cię za naszych kapłanów. Przemieniaj ich w Siebie, uczyń ich, mocą swojej łaski narzędziami swego Miłosierdzia; działaj w nich i przez nich i spraw, aby oblókłszy się w Ciebie przez wierne naśladowanie Twych godnych uwielbienia cnót, dokonywali w Twoim imieniu i mocą Twego Ducha dzieł, jakich sam dokonywałeś dla zbawienia świata.

Posyłaj wciąż nowych robotników do winnicy swego Kościoła. Niech oddadzą swoje serca tylko Tobie i niech będą ofiarni w służbie dla dobra Twojej owczarni.

Maryjo, Matko kapłanów, oręduj za nimi i podpowiadaj nieustannie, aby czynili to, co Syn Twój im powie.
Amen.

Wyższe Metropolitarne Seminarium Duchowne w Warszawie

ul. Krakowskie Przedmieście 52/54,
00-322 Warszawa

tel. 022 55 66 100, fax 022 55 66 103
e-mail: sekretariat@wmsd.waw.pl